Thursday 1 October 2009

… (+ သုိ့ -) ...




လူတစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္က ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ဟာရုိးသားသန့္စင္ဖုိ့လုိမယ္ထင္တယ္။ အျပန္အလွန္နားလည္မွုေတြလုိသလုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္း ပါမယ္။ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတုိင္းျဖစ္မလာတဲ့အခါ ကြာဟခ်က္ေတြ၊ နားလည္မွုလြဲမွားတာေတြျဖစ္လာႏုိင္တာပဲ။ ေပးဆပ္ျခင္းေတြရွိႏုိင္သလုိ ျပန္လည္ရယူလုိမွုေတြလည္း ရွိမွာပဲ။ ခ်စ္တဲ့သူဆီကသာ လုိခ်င္တဲ့ လုိအပ္မွုမ်ဳိးေပါ့။ “ကုိယ့္ရဲ့အခ်စ္ကေတာ့ ေပးဆပ္မွုသက္သက္ပဲ“ လုိ့ဆုိရင္ေတာင္ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ အဲဒီလူကုိပဲေပးဆပ္ခ်င္တာေလ။ “အဲဒီလူ“ ဆုိတဲ့အရာကပဲ ကုိယ္ကျပန္ရလုိက္ျခင္း၊ ကုိယ့္ရဲ့ရယူလုိျခင္း ပဲျဖစ္မယ္။ သူ့ဆီက ဘာမွျပန္မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူးဆုိရင္ေတာင္ “သူ“ ဆုိတဲ့အရာကပဲ ကုိယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလ။

နာက်င္ျခင္းတုိင္း ဟာမခါးသီးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဝမ္းနည္းရျခင္းကေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ခါးသီးတယ္။ အဲဒါနဲ့အတူ သိမ္ငယ္မွုကပါ ေရာပါလာႏုိင္တယ္ေလ။ တစ္ေယာက္ကျမင့္မားၿပီး က်န္တစ္ေယာက္ကနိမ့္က်ေနမွသာ သိမ္ငယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ့ ေသးငယ္တဲ့ ဂရုစုိက္မွုေလးတစ္ခု၊ အသိအမွတ္ေလးတစ္ခုကုိ ပုိင္ဆုိင္လုိခ်ိန္မွာ မရရွိလုိက္ရင္လဲ ဝမ္းနည္းသိမ္ငယ္မိတာပါပဲကြယ္။


ျမတ္